วันเสาร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ครูคณิตศาสตร์ในทรรศนะของเด็กคนหนึ่ง...

แคโรไลน์ตอบคำถามที่แม่ของเธอถามเกี่ยวกับเจตคติ ในการเรียนคณิตศาสตร์ ของเธอที่เปลี่ยนไป ข้อความข้างล่างนี้คือคำตอบ
ฉันกำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 8 (ราวๆ ม.2) จัดอยู่ในกลุ่มเรียนดี ปีนี้ได้ครูคณิตศาสตร์คนใหม่ คนละคนกับที่สอนฉันเมื่อชั้นปีที่ 7
เมื่อฉันอยู่ชั้นปีที่ 7 ฉันชอบเรียนคณิตศาสตร์มาก แต่มาปีนี้ รู้สึกว่าบทเรียนคณิตศาสตร์น่าเบื่อไม่สนุก ที่เป็นเช่นนี้มีสาเหตุจาก ฉันไม่ชอบครู ครูวางตัวห่างเหินกับนักเรียน
 
ครูของฉันเมื่อปีที่แล้วเป็นคนมีอารมณ์ขัน พูดตลก ครูอนุญาตให้พวกเรา พูดกันเบา ๆ ในชั้นเรียนได้ ยามใดที่เราไม่ได้กำลัง ''ทำแบบฝึกหัดทบทวน'' ครูให้เราทำจากหนังสือ เล่มเล็ก ๆ ซึ่งรวมกันเป็นโมดูล แต่ละโมดูลที่ครูให้ทำนั้นจะมีประมาณ 7-9 เล่ม ครูให้เวลา 4 สัปดาห์ เวลาที่เราทำเสร็จไป 1 เล่ม เราตรวจให้คะแนนด้วยตัวเองกับเฉลยคำตอบ แล้วนำไปให้ครูเซ็นรับรองไว้ ต่อจากนั้นครูจะให้ ''หนังสือทบทวน'' และ ''แบบฝึกหัดทบทวน'' ที่เกี่ยวข้อง ครูจะตรวจให้คะแนนในส่วน ถ้าเราได้คะแนนน้อยกว่า 7 จาก 10 เราจะต้องทำข้อทดสอบใหม่
แต่ละบทเรียนของเราใช้เวลา 1 ชั่วโมง ครูสอนชั้นปีที่ 7 ของเราบอกว่านานเกินไป ถ้าเราเรียน กันอย่างตั้งใจจริง ๆ แล้วความสนใจจะไม่อยู่ได้ยาว นานขนาดนั้นต้องมีการหยุดพักบ้าง ฉะนั้นพวกเราจึงได้รับอนุญาตให้พักได้ 5 นาที เมื่อเรียนไปถึงครึ่ง บทเรียนแล้ว เนื่องจากเพราะครูของเราใช้วิธี ''ง่าย ๆ และเป็นกันเอง'' ทำให้นักเรียนทุกคนอยากเรียนด้วย และเป็นเพราะครูไม่ได้ผลักดันพวกเรา เราต้องผลักดันตัวเราเอง ต้องทำงานมากทั้งในห้องเรียนและทำเป็นการบ้าน
ครูที่สอนปีนี้ (ชั้นปีที่ 8) ไม่เคยพูดตลกเลย (หรือถ้าจะตลกก็เป็นการที่ทำให้ผู้อื่นเสียหน้า) พวกเราจะต้องทำงานกันอย่างเงียบ ๆ กระบวนการทำงานโดยใช้หนังสือเล่มเล็ก ๆ ตรวจให้คะแนน เองแล้วนำไปให้ครูเซ็นรับรอง ทำข้อทดสอบ (แบบฝึกหัดทบทวน) กลายเป็นสิ่งที่น่าเบื่อหน่าย ครูเมื่อปีที่แล้วพวกเราเข้าหาได้ง่าย ครูที่สอนปีนี้ไม่เป็นเช่นนั้นเลย เพื่อนที่นั่งติดกับฉันไม่ชอบครูคนนี้ด้วยเหมือนกัน และว่าครูคนนี้ช่างเป็นคนที่ไม่น่า เข้าหาเอามาก ๆ ถ้าเขาไม่เข้าใจคำถาม หรือเข้าใจ คำถามแต่ทำไม่ได้ เขาจะถามฉันไม่ถามครู ถ้าฉันเกิดทำไม่ได้เหมือนกัน เขาก็จะเดาเอา และถ้าทำคำตอบผิด (หรือผิดแต่เพียงเล็กน้อย) ครูจะทำหน้าพิกล พร้อมอุทานว่า "ผิดอย่างนี้ได้ยังไง"
เราไม่กล้าบอกความจริงว่าถ้าครูเป็นคนที่น่าให้เราเข้าหาปรึกษาได้ เราก็จะไปถามขอความเข้าใจในคำถามที่เราไม่เข้าใจ ครูคนนี้จะเริ่มต้นบทเรียนด้วยคำพูดเดิม ๆ ที่แสดงความไม่พอใจในผลงานที่เราได้ทำส่งที่ครูได้ตรวจเมื่อคืนที่ผ่านมา เพราะครูมีความคิดอยู่ว่าตนเองนั้นได้สอนนักเรียนที่คัดแล้ว! ครูมักจะพูดด้วยถ้อยคำที่เย้ยหยันว่าพวกเราบางคนจะ ต้องระวังตัว มิฉะนั้นหลังจากครึ่งภาคเรียนไปแล้ว อาจถูกลดระดับไปอยู่ในกลุ่มที่ด้อยกว่า
คำพูดนี้ยิ่งทำให้นักเรียนที่ไม่ค่อยเชื่อมั่นในตนเองอยู่แล้ว ขาดความเชื่อมั่นยิ่งขึ้น
ฉันเองก็มีความไม่เข้าใจบางเรื่องในหนังสือเล่มเล็กเล่มหนึ่งในโมดูลหนึ่ง ฉันก็ไม่กล้าไปถามครู แทนที่จะรวบรวมความกล้าไป ฉันกลับไม่ทำอะไรเสียเลยในชั่วโมงนั้น เมื่อกลับบ้านจึงไปถามแม่ให้ช่วยอธิบาย ฉันใช้เวลา 30 นาที ทำงานนั้น และใช้เวลาอีก 30 นาทีทำการบ้าน
ฉันคิดว่าข้อเขียนนี้ชัดเจนพอสำหรับคำจำกัดความของ ''ครูที่ดี'' และ ''ครูที่ไม่พึงปรารถนา''

เรียบเรียงจากเรื่อง
'Good' and 'Bad' teachers
ในวารสาร MT ฉบับ 161 December 1997

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ร่วมแสดงความคิดเห็น